Zaterdag 24 januari 2009
Selectie: Bart, Huseyin, Luc, Kjelle, Kenny, Bruno, Ronald, Bart V, Marzio, Tom en
TomasUitslag: 2 - 1 ( doelpunt: 1 - 1 , own doelpunt )
Wedstrijdverslag:
Veertien spelers op papier. Drie sturen hun kat zonder verwittiging. Het scheidsrechtersblad wordt ingevuld met 9 namen alhoewel Luc beweert dat we starten met 11 spelers. En inderdaad Marzio komt ons nog vervoegen ( broer, bedankt voor de lift ) en zoals afgesproken komt ook Bart V nog juist op tijd ( ze waren toch wel zeker de gaten in de wegen dicht aan het maken met "file" tot gevolg ) ons vervoegen. Met 11 de wei in... , 9 hadden een bal geraakt ...
Bokrijk startte sterk en snel. We werden overlopen en konden de bal niet in de ploeg houden. Vooral Marzio had het in deze beginfase moeilijk met de ballen in zijn rug. Maar plots werd
Tomas vrij gespeeld: alleen op de doelwachter af maar deze was wel de baas. Zoals Bruno droog zei: dat moest goal zijn hé, zo gaan we er hier niet veel krijgen ! En dan was het de beurt aan Bokrijk: ze kregen op links teveel ruimte en de center werd aan de tweede paal binnengetikt na een twijfeling van Bart en/of Huseyin. Zij moesten wisselen en vanaf dan hadden we iets meer in de pap te brokkelen. We speelde nu geregeld het balletje goed rond in balbezit en sloten goed de gaten af in verdedigend opzicht. En dan hadden we ook het geluk aan onze zijde: Kenny kon zich doorzetten en zijn center werd door een Bokrijkspeler in doel gedevieerd. Of zoals Kenny zei: anders was het ook goal want die bal kwam perfect voor Bart V , waarop Bart antwoordde dat hij nog niet zeker was dat het dan goal ging zijn. Het ging snel op en af , zo goed zelfs dat we begonnen uit positie te lopen. Een ingooi, rechts in het aanvallende compartiment, werd slecht uitgevoerd en gevolgd door een counter over 4 stations met een pegel juist langs de paal tot gevolg: 2 - 1 , een te vermijden doelpunt. Marzio, die zich heel goed in de match had geknokt, miste zijn center na een goed uitgespeelde aanval.
Tijdens de rust was het naar adem snakken. We hadden al veel gegeven en enkele spelers zaten op hun tandvlees maar vermits er geen wisselspelers waren moesten ze verder doen , wat ze ook met veel overgave deden.
Maar toch, het eerste kwartier van de tweede helft kregen we het niet meer belopen en zochten we naar onze tweede adem. Kjelle en Huseyin moesten aan de bak, Bruno en Luc vulde de gaatjes op en als dat niet lukte dan was Bart er nog. Maar meer en meer kwamen we in de match. Kenny ging langzaam aan linksvoor spelen , Bart V kreeg meer vat op het middenveld en Ronald maalde de kilometers af. En dan eiste
Tomas de hoofdrol op: tot
TWEEMAAL toe kwam hij alleen voor de doelwachter. De eerste maal verslikte hij zich in een dribbel teveel en de tweede maal wou hij het afmaken met buitenkant links voor een leeg doel. Waarvoor heb je een rechtervoet ? vroeg Luc. Waarop
Tomas: iemand met mijn kwaliteiten, heeft die niet nodig... En om het geheel nog erger te maken kon ook Kenny alleen op doel afgaan maar ook hier hadden de bezoekers het laatste woord. Er volgde nog enkele centers en pogingen maar de spelers van de thuisploeg waren maar al te blij met het affluiten.
Een punt hadden we verdiend.
Voor onze strijdlust ( alle 11 bedankt ), voor ons voetbal en voor onze kansen ( alle 11 bedankt maar vooral Tomas ) ! Achteraf werd om al deze redenen nog gezellig nagekaart. FC Rijkel, voetballen voor de eer en het plezier...
Volgende week scoort
Tomas, zeker weten ...
PS
Tomas zijn naam is in het rood geaccentueerd , op verzoek van Tomas, voor zijn vader ...